Porządny Lekarz Porządna dawka informacji o zdrowiu i medycynie
Podobne artykuły
Terapia psychodynamiczna polega na odkrywaniu nieświadomych konfliktów i lęków, które powstały w dzieciństwie. Terapeuta stosuje techniki, takie jak analiza wolnych skojarzeń czy analiza snów. Dobry psycholog psychodynamiczny stara się być jak najbardziej neutralny. Terapia psychodynamiczna trwa od 2 do 5 lat.
Psychoterapia psychodynamiczna wywodzi się z psychoanalizy stworzonej przez Zygmunta Freuda. Jest to najstarszy nurt terapeutyczny.
Praca z nieświadomością
Psychoterapia psychodynamiczna jest skoncentrowana wokół nieświadomości pacjenta. Przyczyną chorób psychicznych, takich jak nerwice czy paniczne lęki, są konflikty z dzieciństwa (np. traumy związane z wykorzystaniem lub inną formą przemocy), które zostały przeniesione do nieświadomości. Celem jest uświadomienie pacjentowi wewnętrznych motywów działania za pomocą takich technik, jak:
- interpretacja marzeń sennych – podczas snu mechanizmy obronne są słabsze, dzięki czemu można ujrzeć nieuświadomione popędy;
- analiza wolnych skojarzeń – wypowiadanie wszystkich myśli, które przychodzą pacjentowi w danej sytuacji;
- badanie pomyłek,
- analiza fantazji pacjenta.
Jaką rolę pełni terapeuta w psychoterapii psychodynamicznej?
Psychoterapeuta psychodynamiczny stara się być neutralny, tzn. nie opowiada pacjentowi o swoim życiu oraz nie jest ściśle dyrektywny. Jego celem jest poprowadzenie uwagi klienta na istotne elementy jego rozwoju psychicznego, takie jak popędy i wewnętrzne motywacje. Terapeuta stara się zachęcać pacjenta do opowiadania o rzeczach dla niego trudnych, jednak jeśli nie chce mówić to prosi go o wypowiadanie myśli, które akurat przychodzą do głowy. Powszechnie uważa się, że główną rolą psychoterapeuty jest pytanie o coraz więcej szczegółów z życia klienta. Natomiast w psychoterapii psychodynamicznej również ważne jest komentowanie jego słów i obserwowanie zachowania.
Przeniesienie i przeciwprzeniesienie w pracy terapeutycznej
Jednym z głównych pojęć w terapii psychodynamicznej jest przeniesienie. Termin oznacza nieświadome traktowanie terapeuty jako ważnej osoby z przeszłości pacjenta. Przenosi on wtedy swoje uczucia i fantazje na jego temat. Przykładem może być powściągliwy emocjonalnie psychoterapeuta, który przypomina surowego ojca klienta. Pacjent automatycznie zacznie w podobny sposób go traktować. O ile jest to bariera w relacji, to ostatecznie przynosi wiele informacji na temat motywów pacjenta. Przeniesienie pozwala na ponowne przepracowanie trudnych relacji, które w dużej mierze blokują równowagę psychiczną. Często też terapeuta traktuje swojego pacjenta jak bliską mu osobę. To zjawisko nazywa się przeciwprzeniesieniem. Podobnie jest to ważna informacja dla psychoterapeuty, który dzięki temu zwiększa wiedzę o sobie. Pyta się sam siebie: „dlaczego lubię tego pacjenta bardziej od innych?” lub „dlaczego ta kobieta tak mnie drażni?”.
Dla jakich ludzi jest przeznaczona terapia psychodynamiczna?
Psychoterapia psychodynamiczna jest przeznaczona dla wszystkich osób, którzy nie obawiają się konfrontacji ze swoimi nieuświadomionymi lękami. Jest to długoterminowa forma pomocy, więc należy się uzbroić w cierpliwość. Średni czas, po którym pacjent osiąga trwałą zmianę osobowości to około dwa lata. Terapia może jednak trwać nawet do 5 lat.
